In the Mood for Love ya da
orijinal adıyla “Fa yeung nin wa” 2000 yapımı bir Wong Kar Wai filmi. Hong
Kong’ lu yönetmenin filminin başrollerinde Tony
Leung Chiu Wai, Maggie
Cheung ve Ping
Lam Siu yer alıyor.
In the Mood For Love, Chungking Express'le (Chung Hing sam
lam) adını duyurup tarzını ortaya koyan Wong Kar Wai’nin ismini kariyerinin zirvesine taşıyan
filmdir. Yönetmenin daha sonra çektiği “2046” filmi bu filmin devamı olarak
sayılır. Filmin bir sahnesinde bu filme bir gönderme olarak “2046” numaralı bir
otel odası kullanılmaktadır. Wong Kar Wai tarzı yine çok belirgindir, filmden
herhangi bir beş dakika izlendiğinde filmin bir Wong Kar Wai filmi olduğu
anlaşılabilir. Chungking Express’te de olduğu gibi yine dar mekanlar, kırmızı ve mavi tonlar ve gölgeler hakimdir filmin sahnelerinde.
Film bir olmazın olamayışını
anlatır. Bayan Chan ve Bay Chow’un aralarındaki var olan ama yaşanamayan bir
aşkı… Bayan Chan ve Bay Chan komşudur. İkisinin de eşi çoğunlukla evde olmaz,
birisi sürekli iş gezisinedir, diğeri de geç saate kadar çalışmaktadır güya. İkisine de
eşleri sorulduğunda hep yakında gelecek cevabını verirler. Bayan Chan ve Bay
Chow’un eşlerinin yanlarında olmaması ikisi arasında bir yakınlaşmaya yol açar.
Beraber yemek yemeye, beraber vakit geçirmeye başlarlar.
Daha sonra beraber oldukları bir yemek sırasında Bayan Chan Bay Chow'un kıravatını görür görmez tanır, aynı şekilde Bay Chow da Bayan Chan'in çantasını. Tanımalarının sebebi ise ikisinin de eşlerinde aynı kıravat ve çantadan olması. Sonrasindaki birkaç kısa konuşmadan sonra anlaşılır ki, Bayan Chan ve Bay Chow aldatılmaktadır ve muhtemelen Bayan Chan'in eşi Bay Chow'un eşiyle birliktedir.
Aldatıldıklarını anladıktan sonra beraber daha çok vakit geçirmeye başlarlar. Ancak hep bir hüzün vardır aralarında. Gergin ve kaçamak bakışlarla süzerler birbirlerini. Yönetmen karakterlerin içinde bulunduğu bu durumu çok iyi yansıtır. Bayan Chan ve Bay Chow sürekli beraberdirler ancak aralarındaki aşkı bir türlü kabullenemezler. Birbirlerine hep kendilerini aldatan eşlerini kast ederek "biz onlar gibi olmayalım" derler.
Ne aldatabilirler eşlerini ne de aralarındaki çekime engel olabilirler. O kadar ki birbirlerine dokunmaya korkarlar. İkisi de bu duruma çok üzülmektedir ama aldatamazlar işte...
Film bir aşkı anlatır ama yinede derinden üzer izleyiciyi. "Vicdan" duygusunu sergiler Wong Kar Wai filminde, adeta günümüzün toplumunu utandırır. Karakterlerdeki estetik de hemen göze çarpar. Özellikle Bayan Chan karakteri çok zarif, narin ve hanımefendi olarak yansıtılmıştır yönetmen tarafından. Geçişlerdeki Wong Kar Wai'nin her zaman sevdiği yavaş çekimler filmdeki melankolik havayı daha iyi yansıtır. Çoğunlukla benzer açıdan çekilmiştir sahneler, yakın çekimlerdeki usta oyunculuklar ve yüz ifadeleri ise unutulmaz cinsten. Sinemanın eğlenme, hoş vakit geçirme aracı değil de estetik bir sanat olduğunu gösterir Wong Kar Wai adeta.
Müzigi iyi kullanmasını her zaman seven ve becerebilen Wong Kar Wai'nin filminin müziklerinde Kieslowski'nin "A Short Film About Love" filminin de müziklerini yapmış olan Mike Galasso'nun ve de Shigeru Umebayashi'nin imzası vardır. Shigeru Umebayashi'den "Yumenji's Theme" ise filmin çeşitli sahnelerinde ve geçişlerinde defalarca kez kullanılmıştır. İşte o ezgi..
Aşağıdaki karede ise sırrını yani aşkını herhangi birine söylemek yerine bir duvara anlatan Bay Chow...
Filmle alakası olmasa da ufak bir benzetme yapılabilir belki. Ne kadar görse o kadar fazla görmemiş haline gelen insanların olduğu bir toplumdayız. Sanal paylaşımlarda "yer bildirme" adeti çıktığından beri, yer bildirme isteği gezme, bir yerlerde bulunma isteğinden daha fazla arzulanır hale gelmiş durumda. Özenti potansiyelini gitgide arttıran insanların olduğu çağımızda, bu film gizli yaşanan hayatları göstermesiyle de bir ders niteliği de taşıyor.
----
