Rashomon
1950 yapımı Rashomon, büyük usta Akira Kurosawa’ nın adını dünyaya duyurduğu film olarak da bilinir. 1951 Venedik Film Festivali’ nde büyük ödül kazanan film, 1952’de de En İyi Yabancı Film Oskarı ödülünü almıştır.
1950 yapımı Rashomon, büyük usta Akira Kurosawa’ nın adını dünyaya duyurduğu film olarak da bilinir. 1951 Venedik Film Festivali’ nde büyük ödül kazanan film, 1952’de de En İyi Yabancı Film Oskarı ödülünü almıştır.
İmparator lakaplı Japon yönetmen
Akira Kurosowa’ nın en çok etkilendiği kişinin abisi Haiko olduğu söylenir.
Kurosawa’ nın çocukluğunda sessiz film yönetmeni olan abisi erken yaşta intihar
eder ve sonrasında Kurosawa kendini sinemaya adar.
Aynı zamanda resim ile de uğraşan Kurosawa daha sonrasında çektiği filmlerle 1950'lerde Japon sinemasının en önemli yönetmeni haline gelmiştir. 1940’lardan 1960’ların ortalarına kadar Kurosawa aynı ekiple çalışmaya özen gösterdiği görülür. Fumio Hayasaka müziklerini Asakuzu Nakai ise kameramanlığını, Takashi Shimura ve Toshiro Mifune de başrol oyunculuğunu yapmıştır.
Aynı zamanda resim ile de uğraşan Kurosawa daha sonrasında çektiği filmlerle 1950'lerde Japon sinemasının en önemli yönetmeni haline gelmiştir. 1940’lardan 1960’ların ortalarına kadar Kurosawa aynı ekiple çalışmaya özen gösterdiği görülür. Fumio Hayasaka müziklerini Asakuzu Nakai ise kameramanlığını, Takashi Shimura ve Toshiro Mifune de başrol oyunculuğunu yapmıştır.
Bilindiği üzere Kurosawa’ nın
bazı filmleri Holywood filmlerine esin kaynağı olmuştur. En bilindikleri olarak;
Yedi Samuray Yedi Silahşör’e, Gizli Kale Star Wars’a, Yojimbo ise Bir Avuç
Dolar İçin’e kaynaklık etmiştir. Ayrıca Kurosawa düşük bütçeyle
de kaliteli film yapılabileceğini dünyaya ispatlamıştır.
Film sağanak yağışlı bir sahneyle
başlar; yağmurdan kaçan 3 adam, Kyoto nun 18.yy'da yıkılan ünlü kapısı Raşo'nun
altında garip bir hikâyeden bahseder birbirlerine. Bahsedilen bu hikâye üç kişinin karıştığı bir
tecavüz ve cinayetin hikâyesi.
Olaya karışan üç kişinin gözünden
ayrı ayrı anlatılıyor tecavüz ve cinayet. Filmin sonunda ise (doğru hikâye
olarak söz edilen), olaya tanık olan bir başka kişinin gözünden daha anlatılıyor olay. Anlatımlardaki
kritik nokta ise hepsinde hemen hemen aynı derecede çelişki ve aynı derecede
gerçekçilik olmasıdır. 4 farklı hikayeyi anlatan sahneler, aynı karakterler ve aynı mekânlar
kullanılarak çekilmiş; tek fark eden nokta ise kişilerin söyledikleri... Oyunculuk
performansları da takdire şayan; özellikle Toshiro Mifune gerçek bir haydut
ruhu yansıtıyor, her an herşeyi yapabilme potansiyeline sahip ve gözlerinde gerçek bir düşüncesiz cesareti…
Dövüş sahnelerinde de Kurosawa' nın farklı tarzı hemen göze batıyor. Sabit kamerayla nasıl etkili bir dövüş sahnesi çekilebileceğini gösteriyor usta yönetmen. Bazı yerlerde göze batan birkaç detay olsa da, iki karakterin kapışmaları gayet heyecan dolu ve sürükleyici.
Dövüş sahnelerinde de Kurosawa' nın farklı tarzı hemen göze batıyor. Sabit kamerayla nasıl etkili bir dövüş sahnesi çekilebileceğini gösteriyor usta yönetmen. Bazı yerlerde göze batan birkaç detay olsa da, iki karakterin kapışmaları gayet heyecan dolu ve sürükleyici.
Anlatılan hikayelerdeki en çok dikkat çeken şey ise, karakterlerin cinayet suçunu olaya karışan başka birilerine atmak
yerine kendi üzerilerine almaya çalışmaları. Bu da aslında farklı gözlerden
anlatılan, farklı gidişat fakat aynı sonuçlu hikâyeleri eşit derecede gerçekçi kılmaya
yarıyor. Her karakterin ayrı sunumuyla gerçeğin göreceliliği gözler önüne seriliyor, gerçek dediğimiz şeyin farklı gözlerle farklı şekillerde
hissedilebileceği, hatta yaşanabileceği anlatılıyor.
Öte yandan film kendi kanaatimce
Quentin Tarantino’nun Reservoir Dogs filmine anlatım biçimi olarak esin kaynağı
olmuştur. Konuyu işleyiş ve farklı gözlerden anlatım biçimiyle başka filmlere
de esin kaynağı olan Rashomon, sahne çekimleri açısından da birçok Holywood
filmi için örnek teşkil etmiştir. Aşağıdaki kareye daha sonra çekilen western
filmlerinde de rastlanılması mümkün; bir örnek olarak daha önce bu blogdaki "Once Upon a Time in the West" yayınında gösterilen kareyi düşünebiliriz.
Filmin sonunda ise hikayeye tanıklık eden adam ve arkadaşı düşünceli bir şekilde Rashomon kapısı altında duruyorlar, belli ki insanların düştüğü duruma, herkesin yalancılığına, bencilliğine üzülüyorlar.
Kurosawa burada ince mesajlar veriyor, hayatı ve insanlığı eleştiriyor. Sonrasındaki diyaloglarda ise çok derin, üzerinde çalışılmış sözler var. Bunlar arasından seçilmiş birkaç replik:
"İnsanlar birbirine güvenemezse bu dünya cehenneme döner; haklısın bu dünya tam bir cehennem."
"Bu dünyada köpekler bile daha zengin, bencil değilsen hayatta kalamazsın."
"Sonunda, insanları, yaptıklarını anlayamazsın."
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder